This is it !!! (2)

Donderdag 9 juli is er een BBQ bij ons thuis. Een mooie gelegenheid om afscheid te nemen van mijn VWA-collega' s van FP&C.  Bijna iedereen is er. James wordt aan het werk gezet en ontpopt zich als de " Master BBQ" . Hij zorgt er voor dat de buurt geen last van de VWA ondervindt (je hebt als inspectiedienst immers toch een naam hoog te houden). De twee BBQ' s worden door hem zo neergezet dat de volledige rookontwikkeling het huis intrekt, waardoor het buiten lekker fris blijft. Als de kolen goed branden worden de BBQ's professioneel verder weggezet.

Maandag 13 juli gan we 's avonds naar het musicaldebuut van Marit, het oudste nichtje van Floris en Nina. Het is een prachtige voorstelling. De kinderen blijven slapen en gaan met oma Riet mee. Sylvia en ik gaan terug naar huis om verder in te pakken. Althans dat was ons aanvankelijke plan.

Dinsdagavond 14 juli  hebben we een ingelast (afscheids)etentje met Gansch Gevuldt. Heerlijk buiten  gegeten bij Zotte op de straatweg. Veel gelachen en warempel weer lekker weer. Een servicegerichte zaak. Toen Robbart van Linschoten de menukaart wilde bestuderen liet hij zich ontvallen dat hij het eigenlijk niet meer zo goed lezen kon (je wordt ouder papa). De kelner kwam snel daarop opeens met een niet bestelde houten doos aanlopen die mij het meest deed denken aan een luxe sigarenkist, maar die toch eerder een theekist zou moeten zijn, omdat wij nog niet eens met eten waren begonnen! Beide opties bleken onjuist. Onder de deksel zaten keurig gerangschikt ca. 10 naar oplopende sterkte gesorteerde leesbrillen! Nu kon iedereen toch bestellen.

Overdag inpakken en woensdagmiddag nar Amsterdam om afscheid te nemen van de familie van mijn vaders kant. Mijn neef Daan heeft daar namelijk een café, Cafe Wester aan De Nieuwe Leliestraat 2, dat wij nog niet eerder hadden gezien. Het ligt prachtig schuin tegenover het Anne Frankhuis en met uitzicht op de indrukwekkende Westertoren (die hebben die amsterdammers, moet ik toegeven, mooi opgelapt). Alle Timmermansen zijn er: mijn vader, mijn tante Annemiek mijn zussen Danielle en Mariette. Ook Ineke, Siem, Geert en Julie zijn present. Opnieuw mooi weer en we moeten helaas het terras en de zon verlaten, want we gaan lekker eten in Rijswijk met Hans en Marieke. Hans heeft gereserveerd bij een nieuw restaurant- en dat hoor ik op het terras mobielmatig, dat je er met goed fatsoen niet in een korte broek binnen kan komen. Er is dus een probleem, omdat heen en weer naar Rotterdam niet meer gaat lukken. We sprinten dus de Amsterdamse Bijenkorf in naar de herenafdeling. De keurige jonge verkoper, die nonchalant een paslint over zijn schouder heeft hangen, neemt graag de tijd voor klanten om ze van een goed advies te kunnen voorzien. Tijd hebben we dus niet! Dus terwijl de verkoper speurend langs de rekken loopt, pakken sylvia en ik ook wat zomerbroeken. In het pashokje blijkt de eerste veel te klein, maar past de tweede wel, al zit hij wat strak. De verkoper vindt hem veel te strak. Ik vind alleen de pijpen 20 cm te lang! De verkoper overlegt op ons verzoek serieus met het hoofd broeken-naaien of die in staat is de broek in te korten of af te spelden. Maar dan wel binnen 5 minuten want a) de Bijenkorf gaat sluiten en b) de trein naar Rijswijk vertrekt. Dat achten de professionals echter niet mogelijk. Ze kijken enigszins beduusd als ze de verwachte vermaakopdracht niet krijgen en wij ze bedankend voor hun aandacht achterlaten en met een meegegraaid overhemd naar de kassa stormen.

THIS IS IT !! (1)

Het voelde als een afscheidstoernee, zonder dansers dan. Inmiddels is het maandag 27 juli 2009. En zitten we al enkele dagen in Toronto. Door de drukte is het er natuurlijk niet van gekomen om de blog bij te houden. Ik moet daarom de tijd gaan inhalen. Eerst met een korte terugblik.

Zaterdag 4 juli namen wij afscheid met een feestje voor familie, vrienden, ouders en buren. Het was erg gezellig en gelukkig goed weer. Onze buren, de familie Wondolleck had tegelijkertijd een feestje, dus de sfeer was goed aan de straatweg. We werden zelfs door familie toegezongen. 

De Canada-quiz van Erik -Willem Ruis-Traas deed het ook goed. Veel goede antwoorden hadden sylvia en ik trouwens niet. 

Alleen waren we vergeten de BBQ aan te zetten. Met als gevolg dat enkele kilo's heerlijke " knoflookgamba's op een stokje" hun geuren een tijdje afgaven aan de koelkast. Maar daar zullen wij niet veel last meer van hebben. 

Later vernamen we dat het ongeveer 04.00 uur geworden was. Hmm...  Toch wel laat.
De gehuurde Heineken-tap bleek ideaal, zeker als er taplustige kinderen in de buurt zijn. Floris stormde bij elke rinkelende deurbel als eerste naar voren om direct na het openen van de deur gasten direct te vragen naar een hun drankvoorkeur: "Biertje ?"