Op 9 december viel hier de eerste sneeuw. Eindelijk. In tientallen jaren was het niet voorgekomen dat het in november niet in Toronto had gesneeuwd. En sneeuw betekent kinderplezier en aanrijdingen. Van het eerste zie je hierboven twee bewijzen.
s'Ochtends hebben Floris en ik een uur lang de sneeuw van onze stoep staan wegscheppen. Tot blarens toe. Het nalaten van dit stoeponderhoud kan je in geval van een ongeval geld kosten, is mij verteld. Maar wij willen zelf ook rustig naar buiten kunnen. Het is rond de nul graden en redelijk aangenaam.
De dag erna, op 10 december is het de hele dag minus 10 met een ijzige wind die zorgt voor een gevoelstemperatuur van -19. Voor het eerst voelen we dat de winter echt is begonnen. Mutsen op en handschoenen aan. Na school blijven de kinderen maar een keertje niet op het schoolplein spelen. Sommige Canadezen zijn verbaasd te horen dat het in Nederland niet zo koud is en zekere niet elk jaar vriest en sneeuwt. Ze dachten het toch vrij zeker te weten. Of ligt Nederland misschien in Noorwegen? Ach, ik ga de Torontonians niet lastigvallen met hun tekortschietende topografische kennis, wetende dat hun stad grenst aan een meer dat half zo groot is als Nederland en ze in een land wonen dat een factor 300 zo groot is.
